Op 11 mei 2020 was ik op het strand om te fotograferen. Ik was op zoek naar honden, maar werd al snel getrokken door de bizarre omstandigheden en fotografeerde surfers die onder het schuim zaten en weer de zee op gingen. ’s avonds hoorde ik van het drama en de volgende dag ging ik terug. Omdat ik het niet kon geloven dat precies op de plek waar de broer van mijn vader vlak na de oorlog was verdronken nu 5 surfers waren vermist. Deze 5 rozen waren geplaatst ter nagedachtenis van de levens die de zee opnieuw had genomen. Net als het gedicht op het standbeeld op de kop van de Keizerstraat: “De zee die steeds weer nam”.
